Belmonte e la storia del principe Ventimiglia
QUESTI VERSI NASCONO PRETTAMENTE IN SICILIANO E COSI' RIMANGONO POICHE' LA STORIA E' AMBIENTATA NELLA MADRE TERRA; UNA FAVOLA DOVE ALBERGANO STREGHE, CORVI PARLANTI, MAGHI, PRINCIPE... E' L'INIZIO DELLA STORIA DEL PRINCIPE VENTIMIGLIA CHE DECIDE DI DAR VITA A QUELLA CHE POI DIVENTERÀ COMUNITA' BELMONTESE; PAESE DOVE EBBI I NATALI. BUONA LETTURA A CHI RIUSCIRA' O CERCHERA' DI CAPIRNE I VERSI:
CHI MIRAVIGGHIA, A STORIA DU PRINCIPI VINTIMIGGHIA!
Accurriti genti, accurriti!
si la storia sentiri vuliti,
di ‘na pianta di lu putiri magnu
chi crisciri facia a lu Mizzagnu.
Era ‘n arvulu avutu e siccu
e lu so fruttu avia assai riccu,
era nicu, cchiù d’un cicireddu
e chi granni facìa lu ciriveddu!
Lu fruttu maturava a Maggiu
e ‘nto nenti rinnìa l’omu saggiu.
Di tutti li parti currìa genti:
Francia, Spagna… sinu di Lurienti,
tutti pi dari lustru a la propria menti.
Pigghiatu di tanta miravigghia
curriu pirsinu lu principi Vintimigghia!
‘Mpiantò subitu un casteddu
in attesa di struiri lu ciriveddu…
Ma…, ‘na notti di luna china
e di lu chiaruri assai accicanti…
spuntarunu setti misiri brianti
armati di tuttu puntu, sinu a li denti
e ‘nto lampu e ‘nta un nenti
distrussiru tuttu, sinu a finiri
macari la pianta di lu sapiri.
Li brianti divintaru subitu trasparenti;
nuddu nni sappi cchiù nenti…
Subitu lu Principi prioccupatu
d’arristalli, giurò su lu sacratu,
prumittenu sinu ‘na gran tagghia
ma… fu comu circari ‘na ugghia ‘nta la pagghia
Pari stranu, ma è alquantu veru…
trasiti ‘o genti, ‘nna stu gran misteru.
(rocco chinnici)
Commenti
Posta un commento