A farsa di la vita

Ci voli curaggiu a sapiri parrari,
e tanta pacenzia a sapiri ascutari;
è’ la virità chi è difficili diri,
e prifiremu spissu ‘mbrugghiari;
nni ficimu figghi di tanti bugii,
semu sinu cunvinti di essiri Dii
scurdannuni tutti chiddu ca semu,
sulu semplici pupa ca caminamu
‘nta sta terra ca un apprizzamu.
Ognunu pensa sulu pi iddu…
lu poviru mori di fami e di friddu;
lu riccu si nutri e spaddi di tutti,
è propriu un munnu di futti futti!
Ah si sapissimu di la Vita u valuri!
‘’nn’amassimu tutti cu veru amuri
da divintari davveru tutti ‘na cosa
comu lu maritu chi ama la sposa…
Scrivu e mi perdu ‘nna sti discursa,
è propriu veru: la Vita è ‘na farsa!
Poi pensu e ridu a quannu muremu…
appressu a lu mortu, tutti chiancemu!